Articulatieproblemen:
Een articulatieprobleem doet zich voor wanneer één of meerdere spraakklanken vervangen, weggelaten of vervormd worden.
Leerstoornissen:
Dyscalculie, dyslexie en dysorthografie behoren tot de groep leerstoornissen.
Dyscalculie:
Dyscalculie is een stoornis die wordt gekenmerkt door een hardnekkig probleem met het aanleren en het accuraat en/of het vlot toepassen van het tellen en rekenen.
Dyslexie:
Dyslexie is een stoornis die wordt gekenmerkt door een hardnekkig probleem met het aanleren en het accuraat en/of het vlot toepassen (automatiseren) van het lezen.
Dysorthografie:
Dysorthografie is een stoornis die wordt gekenmerkt door een hardnekkig probleem met het aanleren en het accuraat en/of het vlot toepassen (automatiseren) van het spellen.
Oro – myofunctionele stoornissen
Afwijkend mondgedrag zoals mondademhaling, duimzuigen en tongpersen kan articulatieproblemen, foutief slikken (een infantiel slikpatroon) en problemen met de tandenstand (vb. een open beet) tot gevolg hebben.
Taalontwikkelingsstoornissen
Een taalontwikkelingsstoornis ontstaat wanneer de taalproductie en/of het taalbegrip vertraagd of afwijkend verloopt. Tijdens de therapie zal er dan zowel aan de taalvorm (vervoegingen en verbuigingen van woorden) en de taalinhoud (woordenschat) als aan het taalgebruik gewerkt worden.
Voor volwassenen
Neurologische spraak- en taalproblemen
Afasie, dysartrie en verbale apraxie behoren tot de groep neurologische spraak- en taalproblemen.
Afasie:
Afasie is een verworven taalstoornis, die wordt veroorzaakt door een hersenletsel (hersenbloeding, herseninfarct, hersentumor) en waarbij het begrijpen en/of het uiten van gesproken en/of geschreven taal gestoord is.
Dysartrie:
Dysartrie is een spraakstoornis die wordt veroorzaakt door een beschadiging van het zenuwstelsel. Dat kan het geval zijn na een hersenletsel, een tumor,…
Ook bij bepaalde neurologische aandoeningen zoals Multiple Sclerose of de Ziekte van Parkinson kan een dysartrie optreden.
De spraak is hierbij moeilijk verstaanbaar (een onduidelijke uitspraak, een te zachte/hese stem, eentonig of nasaal spreken) omwille van een stoornis in de spierspanning en/of coördinatie van de spieren.
Verbale apraxie:
Verbale apraxie is een verworven spraakstoornis, die ontstaat door een hersenletsel (CVA, tumor, trauma,…). Verbale apraxie is een articulatiestoornis waarbij het programmeren van de achtereenvolgende spierbewegingen, die nodig zijn om te praten, verstoord zijn. Een typisch kenmerk hiervan is het continue zoeken naar de juiste articulatieplaats van klanken. Verbale apraxie komt zelden alleen voor, maar zien we meestal in combinatie met een afasie of een dysartrie.
Articulatieproblemen:
Een articulatieprobleem doet zich voor wanneer één of meerdere spraakklanken vervangen, weggelaten of vervormd worden.
Ook om de regionale invloeden van volwassenen weg te werken, kan er logopedie opgestart worden.